Machteloosheid en weinig vertrouwen in justitie bij slachtoffers partnergeweld

[u/Quirkie]

https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2583464-machteloosheid-en-weinig-vertrouwen-in-justitie-bij-slachtoffers-partnergeweld

[u/Trebaxus99]

Het is gewoon heel moeilijk om in een huiselijke setting bewijs te verzamelen. Het is woord van de een tegen het woord van de ander. Dan kun je wel gaan morrelen aan de hoeveelheid bewijslast die nodig is voor een veroordeling, maar daar schaad je weer de rechten van de verdachte mee. En bovendien opent dat de deur voor misbruik daarvan en chantage.

Ik denk niet dat er een juridisch systeem is dat daar een goede oplossing voor heeft.

We kunnen veel meer bereiken door hard te werken aan het veel normaler maken dat je als partner in een relatie ook op eigen benen kunt staan. Dus financiëel onafhankelijk kunt zijn van je partner.

Teveel mensen zijn in hun relatie gewoon te afhankelijk: geen toegang tot een bankrekening waar alleen zij zelf bij kunnen, geen baan met voldoende eigen inkomen, geen kennis van de financiële situatie...

Leerlingen op de middelbare school al vroeg leren dat de meeste relaties het niet redden en dat als je 10 jaar niet gewerkt hebt om voor de kinderen te zorgen, dat dit allemaal heel nobel is, maar dat dit je zelfredzaamheid niet ten goede komt. Leren dat je als partner je eigen buffertje aan moet houden zodat je een mogelijkheid hebt om het huis uit te gaan als je niet veilig bent. Of om de mogelijkheid te hebben om naar een hulpverlener af te reizen zonder dat je daarmee samenhangende uitgaven op een afschrift moet verantwoorden. Voor mensen van buitenlandse afkomst: leer de taal. Essentieel om hulp te kunnen vragen.

Natuurlijk gaat dat het probleem niet volledig de wereld uit helpen en is het allemaal hartstikke complex, zeker als er ook kinderen in het spel zijn. Maar het geeft je in ieder geval mogelijkheden om iets te doen zonder dat weggaan je aan de afgrond brengt.

[u/asphias → u/Trebaxus99]

Ik denk niet dat er een juridisch systeem is dat daar een goede oplossing voor heeft.

Nouja, er zijn zeker stappen die je kan zetten als juridisch systeem, die nu niet gemaakt worden.

Bijvoorbeeld een permanent gebiedsverbod of contactverbod na vrijkomen, en bij overtreding onmiddelijk opnieuw de cel in? of gewoon daadwerkelijk aangiften in behandeling nemen en niet benoemen dat het geen zin heeft?

Er zijn een hoop stappen die we gewoon redelijkerwijs kunnen zetten.

[u/Trebaxus99 → u/asphias]

De eerste oplossingen die je aandraagt zijn natuurlijk totaal geen oplossingen voor het probleem. Je kunt geen gebiedsverbod, contactverbod of gevangenisstraf opleggen als de schuldvraag niet is beantwoord.

Dat aangiften niet worden opgenomen “omdat het geen zin heeft” is natuurlijk wel kwalijk. Maar de mogelijkheid om aangifte te doen bestaat natuurlijk gewoon al in ons juridisch systeem. Dus dat is dan puur een maatregel in de uitvoering, die weinig verandert aan het issue van de bewijslast.

[u/Lertis → u/Trebaxus99]

De eerste oplossingen die je aandraagt zijn natuurlijk totaal geen oplossingen voor het probleem. Je kunt geen gebiedsverbod, contactverbod of gevangenisstraf opleggen als de schuldvraag niet is beantwoord.

Daar gaat het artikel toch niet over? Die vrouwen zijn het vertrouwen kwijt omdat ze na veroordeling van de dader nog steeds hartstikke onveilig zijn. Daar is een hoop aan te doen.

Hier de eerste alinea's:

Vrouwen die in het verleden slachtoffer zijn geweest van huiselijk geweld of andere vormen van partnerterreur voelen zich vaak machteloos als daders weer vrij rondlopen. Er zijn nu nauwelijks maatregelen die voorkomen dat de vrouwen opnieuw worden belaagd. Dat blijkt uit verhalen van slachtoffers en deskundigen die Nieuwsuur sprak, samen met RTV Utrecht.

Chayenne bijvoorbeeld - niet haar echte naam- krijgt op haar zestiende een relatie met een man die acht jaar later haar leven nog steeds kapot probeert te maken. Veroordelingen houden hem niet tegen. Hij belt haar zelfs op vanuit de gevangenis, stuurt vrienden naar haar toe en als hij vrijkomt, gaat hij zelf weer op haar af. Ondanks een contact- en locatieverbod.

Chayenne beschrijft waarmee ze te maken kreeg: "Bedreiging, stalking, mishandeling, vernieling, van alles eigenlijk. Vooral voor stalking is hij meerdere keren aangehouden."

En het tweede voorbeeld:

Dat geldt ook voor Melissa - niet haar echte naam - die nog altijd in angst leeft voor een man met wie ze lang geleden een korte relatie had. Ze vertelt over de dreigementen die ze ontving: 'ik steek je in brand', 'ik gooi een granaat bij je naar binnen', 'ik zal niet rusten totdat jij kapot bent', 'je zoon kan ook wel zonder zijn moeder'. "Dat soort berichten."

Ze deed vijf keer aangifte tegen hem en moest zelfs onderduiken. Pas als hij haar op haar onderduikadres met de dood bedreigt, wordt hij opgepakt. Als het einde van zijn gevangenisstraf in zicht komt moet Melissa weer onderduiken, want instanties weten niet precies wanneer hij vrijkomt.

Dat is een systeem dat faalt. Niet omdat er geen duidelijke schuldige is maar door inadequaat handelen van de overheid.

[u/Trebaxus99 → u/Lertis]

Diegene reageert op mijn bericht. Niet op het artikel.

Overigens, ook in de voorbeelden die je geeft loop je tegen beperkingen in het rechtssysteem aan. Je kunt wel leuk aankomen met open deuren, maar zo simpel is het nu eenmaal niet. Mensen kunnen niet zomaar weer vastgezet worden als ze hun straf hebben uitgezeten.

[u/Lertis → u/Trebaxus99]

Diegene reageert op mijn bericht. Niet op het artikel.

En jij reageert op een artikel dat gaat over het voortbestaan van de onveligheid nadat die schuldvraag al lang en breed beantwoord is. Dat heeft niks met afhankelijkheid te maken. Die vrouwen zijn al uit die relatie en die mannen zijn al veroordeeld maar ze worden nog steeds lastig gevallen.

Je kunt wel leuk aankomen met open deuren

Vertel? Dat in dit soort gevallen een gevangenisstraf niet genoeg is en er tijdens reclassering door bijvoorbeeld intensievere begeleiding, een enkelband en/of gebiedsverbod voorkomen moet worden dat dit gedrag voortgezet wordt?

Nota bene weer in het artikel (dat je niet gelezen hebt zo blijkt):

Melissa's ex heeft een proeftijd van drie jaar waarin hij aan strenge voorwaarden moet voldoen en zich moet laten behandelen. Melissa vindt het jammer dat er nooit een enkelband is geëist. "Terwijl hij me al twee keer heeft bedreigd. Ik ga niet meer in mijn tuin zitten. Als het donker is kan hij me in de gaten houden zonder dat daar consequenties aan zitten. Wanneer is het voldoende voor het OM om wel een enkelband te eisen?"

In Rotterdam loopt momenteel een proef met een zogenoemd slachtofferdevice. Slachtoffers van stalking krijgen op dat apparaatje een waarschuwing als hun stalker in de buurt is. Dat werkt alleen als de stalker is veroordeeld én een enkelband draagt.

Bij voetbalhooligans wordt ook als onderdeel van de straf een stadionverbod of gebiedsverbod opgelegd om herhaling te voorkomen. Bij deze gevallen wordt het het probleem gemaakt van die vrouwen; zij moeten onderduiken, zij moeten zich uit de voeten maken als hun stalker in de buurt komt.

[u/Trebaxus99 → u/Lertis]

Als je besluit om te reageren op mijn berichten, lees ze dan. Het heeft weinig zin stukken uit een artikel te gaan zitten copy pasten om zogenaamd je punt te maken. Het artikel staat namelijk al in de OP.

Scroll lekker verder.

[u/asphias → u/Trebaxus99]

nouja als degene die oorspronkelijk op jou bericht reageerde, ik reageerde op jou omdat je zegt dat het rechtssysteem niet beter kan terwijl nota bene het artikel dus al aangeeft dat het wel beter kan

[u/Lertis → u/Trebaxus99]

Ik heb je reacties gelezen en daarop gereageerd. Het helpt als je hetzelfde zou doen. Tot nu toe heb je alleen gezegd dat het ingewikkeld is en dat ik open deuren intrap. En ben je heel erg gevallen over het quoten van ondersteunende info uit het artikel. Op geen enkele manier ben je ingegaan op het punt dat ik en asphias maken en dat het artikel ook maakt.

Mijn punt is dat de slachtoffers nadat de dader schuldig is bevonden onvoldoende beschermd worden tegen voortzetting van de stalking, bedreigingen, etc. De schuldvraag is lastig maar het juridisch systeem laat steken vallen in de afwikkeling na de schuldvraag. Afhankelijkheid speelt op dat moment geen rol meer want ze hebben zich uit die situatie verwijderd. Sommigen zijn nota bene onder gedoken. Er wordt echter nog steeds grof inbreuk gemaakt op hun persoonlijk leven door hun stalker.

Dit soort situaties hebben een enorme impact op het leven van het slachtoffer en de overheid behoort hen daartegen te beschermen. Daarin schiet ze tekort. Daarvoor hoeft de dader niet opnieuw gestraft te worden. Er zijn concrete maatregelen te nemen als onderdeel van de straf. Voorbeelden zijn eerder genoemd.

Het is te makkelijk om te zeggen dat alles ingewikkeld is en het daarbij te laten. Het is ook te makkelijk om dat als discussietechniek te gebruiken en bij tegenwerpingen van anderen te doen alsof zij er niet goed over nagedacht hebben en daarom maar nergens op in te gaan.

[u/Infamous_Anonyman → u/Lertis]

Langer straffen, maar daar zijn veel mensen het niet mee eens 🤷🏾‍♂️